Mijn eerste dag in Jordanië, Amman.
Na een goeie nachtrust en een fijn ontbijt bestel ik een
taxi die me van Madaba 30 km verder naar de hoofdstad van Jordanië Amman zal brengen. Daar wil ik
graag de imposante King Abdullah 1 moskee bezoeken.
De rit erheen is al een hele ervaring, Een gele (lees gele kleur) oude Nissan haalt mij af aan de deur van mijn hotel. De km- teller van
deze wagen staat op wel geteld 381.600 km ! De taxi driver zelf (een ouder man)
heeft zeker evenveel km in de benen! Ondanks deze gegevens raast deze wagen op
de snelwegen nooit minder dan 130 km per uur. Af en toe wordt er flink geremd
voor een camera. De driver zegt dan: sorry speed-controle. Daar stopt de Engelse
woordenschat van mijn driver. Of toch, hij vroeg ook: where are you from ? Toen
ik zei Belgium, antwoorde hij: hmm chocolat!!! Verder was hij uitgepraat.
Omman , daar voel je meteen dat je in het Midden-Oosten
bent. Hoge zandkleurige gebouwen met weinig ramen (dit om de warmte buiten te
houden) dor, maar alles in harmonie . Het heeft mij een rustig gevoel.
De Rainbowstreet staat vermeld als één van de gezelligste
straten van de stad. Leuke restaurantjes gezellige bars en koffiehuizen … en
dit kan ik enkel bevestigen.
De moskee king Abdullah 1. In de reisgidsen staat er dat dit
de enige moskee is die kan bezocht worden mits het respecteren van de nodige klederdracht.
Gewapend met een grote sjaal op mijn hoofd, lange broek , bloes met lange mouwen,
begeef ik me aan de ingang. Meteen vliegen daar een paar wachters op me af, ik
mocht niet binnen ik had geen djellaba aan . Nogal gauw komen er enkele jonge dames
met hulp , ik mocht hun djellaba voor even lenen, maar de security was niet om te praten.
Zelfs met mijn breedste glimlach, daarbij zeggend dat ik veel
respect had voor de Moslim religie , toch bezweken ze niet voor mijn charme 😡😡
Geen opmerkingen:
Een reactie posten