donderdag 2 augustus laatste dag

Donderdag 2 augustus. laatste dag Aqaba.

Vandaag laatste keer ontwaken in Aqaba. Na een overheerlijk ontbijt doe  ik vandaag heel rustig aan. Op de kamer werd ik opgebeld van de receptie met de melding dat er deze avond een uitzonderlijk diner plaats vind en dit aan een zeer voordelige prijs ! Op het voorstel ga ik onmiddellijk in.

Nog even een wandeling in de stad maken laatste plaatjes schieten, om me vervolgens stilkaan beginnen inpakken, douchen en dineren.

Nog iets over het leven van hier : Een  gezegde zegt: roken als een Turk ! Ik denk dat er nergens meer ter wereld gerookt wordt dan Jordaniê .Nog nooit heb ik zoveel waterpijpen zien roken. En dit  zowel door mannen en vrouwen. Iedereen die op café gaat ( café's zonder alcohol) zit te roken.
Sinds de gsm hier ook zijn intrede heeft gedaan wordt er niet veel gepraat, elk zit op te tokkelen op hun apparaatje.
Vertrek:
Het is ongeveer 15 minuten rijden naar de luchthaven. Helaas heb ik niet de beste vlieguren;
Ik stijg pas op om 1u45  :(  vlucht naar Istanbul.)En als alles goed gaat land ik om 10u35 op Belgische bodem ,waar mijne José op mij zal staan wachten.
Heel dankbaar kijk ik er naar uit om weer samen te zijn.

Woensdag 1 augustus

woensdag 1 augustus.

Met de wijsheid die ik gisteren die ik heb opgedaan begeef ik me deze morgen naar de opstapplaats van de sightseeing-bus.(een half uur vroeger dan het vertrekuur van de bus) en inderdaad het scenario herhaalt zich ! Nu ik de prijzen van gisteren ken laat ik me niet in de zak zetten.Voor een prikje laat ik me een 2 tal uren rondrijden. Vanuit Aqaba kan je 3 landen zien, Israël, Egypte ,en Saudi Arabië.
Vanaf mijn hotel zie ik s'avond de fel verlichte stad Eilat (Israël)
Rijdend langs de golf van Aqaba zie ik in de verte de hotels van Sharm- El-Sheik ( Egypte).De taxi brengt me tot bijna aan de grens van Saudi Arabië. Hoe dichter we de grens naderen hoe meer luxueuze resorts. Daarbij zijn er nog heel wat in aanbouw. Het is bijna vergelijkbaar met iets Dubai-achtig .
Ik laat me afzetten bij de goldmarket. Daar moet je niet veel van voorstellen , enkele goudshops met de nadruk op enkele. Peperduur en hoe betrouwbaar is dat dan nog???

Nog iets over kleding van de vrouwen hier: Hier in mijn hotel zijn heel veel vrouwen (de meeste) gekleed in een zwarte burka. Zie foto. Ik begin te denken dat het een status symbool is. Zelfs om te eten verwijderen ze die monddoek niet.u
Het straatbeeld voor de vrouwen is zwart liefst zoveel mogelijk gesluierd .Zelfs heel jonge vrouwen. En dat in die hitte !!! Mannen zijn in het straatbeeld meer Europees gekleed. Oudere mannen dragen lange donkere jurken; De rijkere mannen witte jurken met een rode geruite hoofddoek. De handel wordt de mannen gedreven; Vrouwen zie je hier niet aan het werk. Heel uitzonderlijk in een hotel, maar dat zie je heel zelden. Zelfs de kamers worden door mannen schoongemaakt.

 Foto's van internet

 

Dinsdag 31 juli

Dinsdag 31 juli

City bus Aqaba

Mijn enige uitstap  vandaag is een citytrip met sightseeing bus van Aqaba. Daar ik deze trip wil niet missen ben ik al meer dan een halfuur te vroeg bij de opstapplaats.  De taxichauffeur komen als mieren op zoetigheid op mij af. Ze proberen mij wijs te maken dat de bus vandaag niet zal uitrijden.
ze stellen voor met hen een toer te maken. Ze willen stoppen voor de mooiste fotoschoots enz.  Per verstreken minuut daalt de prijs. Ik hou voet bij stuk. Misschien is kan het interessant zijn voor een volgende dag.
De bus geraakt stilaan vol. Geen enkele  Europeaan, enkel Jordaniërs en..... ????
Bij het starten van de bus gaat de Arabische muziek volle bak aan. In mijn oren klinkt het allemaal hetzelfde. Voor de Arabieren blijkbaar niet ,bij sommige songs gaan ze uitbundig uit den bol: handengeklap, vrouwen maken wiegend met hun heupen van die rare Arabische geluiden.., geen stops voor foto's .Dit lijkt mij meer een kermisattractie dan een sightseeing trip. Enfin dit heb ik ook weer gehad...

Maandag 30 juli

Maandag 30 juli

Al sharif Al -Houssein bin Alli Mosque

Vandaag een  rustige dag. Even  uitblazen na de rondreis. Genieten van een heerlijk ontbijt, lezen,naar muziek luisteren wat internetten en wat ronddwalen in Aqaba.

De Al sharif Al -Houssein bin Alli Mosque staat op het te  doe lijstje. Geen idee of ik daar binnen  zou mogen.

Daar aangekomen sta ik voor een groot gesloten hekken. Ik wring mijn camera tussen het hekken om een glimp op te vangen van deze prachtige moskee. Toen werd ik opgemerkt van één van  de bewakers. Hij vroeg me wat ik hier kwam zoeken . Bent u moslim? 
Ik knikte aarzelend van nee. Toen haalde hij zijn grote bos sleutels te voorschijn en gebood mijn hoofd volledig te bedekken. 
Het enige dat hij wou: foto's nemen  mij met mijn fototoestel!! !
Zelf moest ik er ook heel wat van hem nemen ( dat bespaar ik jullie :) )
De moskee is prachtig en ziet gloednieuw uit. 

Zondag 29 juli 

Hotel La costa 

Om 7u sta ik op om de groep uit te zwaaien. Vanaf nu ben ik op mijn eentje. 

Na het ontbijt ga ik opzoek om verder naar Israël te reizen. Bij de start van mijn reis had ik al enkele pogingen ondernomen om vanuit Oman naar Jeruzalem te gaan ( dit is slechts 40 km van Oman) Maar daar deden heel moeilijk over de visums. Het zou gemakkelijker zijn vanuit Aqaba , iets dat toen al heel onwaarschijnlijk in de oren  klonk, daar het vanuit Aqaba  4u reizen is. Ook hier doen ze er heel er heel moeilijk over. Met heel veel geld konden ze " misschien " wel regelen...  Deze droom zet ik dan maar uit mijn hoofd. 

Nu ik toch vrij ben besluit ik om één nacht in het hotel te blijven maar toch op zoek te gaan naar een hotel waar er tenminste toch internet beter beschikbaar is. gewapend met pc ga ik naar een cybercafé. Ik zoek allerlei hotel- site en noteer de prijzen. Eén luxe hotel staat in sale !

Hotel lacosta Het hotel is gloednieuw ( pas 2 maand open ) maar het zwembad is nog niet klaar. Vandaar die goedkopere prijs? 

Wetend dat zij een deel van hun prijs moeten afstaan aan booking.com , wetend dat het hier door de hitte laagseizoen is probeer ik af te pingelen op de prijs. En daar ben ik aardig in geslaagd !Zo leef ik hier enkele dagen ver boven mijne stand ....

zaterdag 28 juli

Vandaag is het de laatste dag met de groep. Er werd voorgesteld om met de ganse groep een boot te huren .We zijn met net genoeg personen om een privé boot te huren , een voorstel waar iedereen graag op ingaat. 

Om 10u afspraak met onze kapitein. Meteen werden we verwelkomt met een (niet alcoholisch) drankje. Alcoholische dranken zijn hier in restaurants en café's ( bijna ) nergens verkrijgbaar, vreemd want er zijn hier veel shops die uitsluitend  alcoholische dranken verkopen. !!! Trouwens Aqaba  is een tax vrij staat .Het is vergelijkbaar met Andora in Frankrijk.

Na een hele uitleg weet iedereen hoe je de spullen om te snorkelen moet gebruiken. We varen een eind  verder en dan kan het snorkelen beginnen om te demonstreren hoeveel vissen er hier in het  water zijn,  gooit de kapitein wat brood in het water. Meteen komt er een heel school vissen erop af in het hel blauwe water.

Op het dek van het dek van het schip is er een barbecue voorzien. De geuren doen ons watertanden;
Na een heerlijke lunch is er weer mogelijkheid om te snorkelen. dat laat ik aan mij voorbijgaan  ik geniet van het spektakel.
Het avonddiner nemen we samen , morgen vertrekt de groep. De leidster wordt terecht   uitvoerig bedankt voor haar vakkundige leiding.
 Ook ik geef een dankwoordje aan de groep. De meeste van de groep waren jonge mens , ( de jongste was 17 jaar jonger dan ikzelf ) Ik vrees dat ze even schrokken toen ze mij leeftijd lazen op de groepssamenstelling :)  Het was een genoegen om deel uit te maken van deze geweldige groep mensen. Dank u wel iedereen

Vrijdag 27 juli Aqaba.

Aqaba 

De woestijn wordt ingeruild  voor de mondaine stad Aqaba .De groep wordt ingecheckt in hotel 

Captains . Een mooi hotel maar je merkt toch dat het een beetje aan vernieuwing toe is Het internet is zoals in  alle vorige hotels een moeilijke kwestie. soms werkt het maar dan heeeel traag en soms lukt het helemaal niet. 

De dag brengen we door met slenteren in de straten , een terrasje en wat uitrusten van de 8 daagse trip.

Na het ontbijt verlaten we het kamp per jeeps. We stoppen bij een kameelcaravaan  waar enkele medereizigers de jeep inruilen voor een rit op het kameel.

Ook werd er halt gehouden bij het treinstation waar de destijds de film is opgenomen lawrence of arabia De trein is daar als herinnering  aan de film blijven staan.

Donderdag Wadi Rum

De weg naar Wadi Rum is al een excursie op zich.  Af en toe wordt er gestopt voor een fotoschoot. Zo mooi en we zijn nog niet ter plaatse. De Wadi rum woestijn is 720 km2 groot. Het staat op de erfgoedlijst van Unesco. Zodra we aan deze woestijn aankomen moeten we verder trekken met een kleine rugzak, Zo rijden we een 3 tal uren met open jeeps naar onze kampplaats. Voor dit natuurwonder moet ik weer het woord WAUW gebruiken.

De bedouine kampen zijn heel eenvoudig ingericht .Het wordt weer een 2 daagse zonder internet, leven op primitieve wijze.
In avond worden we verrast met een traditionele barbecue op wijze van de Bedouïnen.
Er wordt een diepe put gegraven, vervolgens worden daar de houtskool aangestoken, eenmaal deze gloeiend heet zijn dan worden de schalen met  vlees en groeten  bedekt met folie en een metalen deksel in de put gezet. Alles wordt volledig toegedekt met zand. Na 3u garen onder de grond is alles klaar.

. 

Het eten is heerlijk.
Na de maaltijd gaan we samen zitten  op kussens rond het haardvuur we worden rijkelijk bediend van thee .
In de tenten is het nog bloedheet. Met een 10 tal besluiten we om onder de blote sterrenhemel te slapen. Heerlijk. In de ochtenduren kunnen we wel een deken gebruiken.
Blijkbaar kregen we rond 5u in de morgen bezoek van een vos. Zelf heb ik hem ( gelukkig ) niet gezien. De voetsporen zijn de getuige hiervan. Volgens de medereizigers die hem zagen had de vos evenveel schrik van de mensen als hen van hem ...
ps het internet is hier zo slecht dat ik het niet zie zitten om de schrijf en typfouten eruit te halen

Woensdag 25 juli

Woensdag 25 juli  Petra.

Iets na 7 u in de morgen zijn we al op weg via de Koningsweg naar Petra.

Als je Petra zou moeten beschrijven in één woord dan zou het WAUW zijn

Na een dertigtal minuten wandelen zijn we  in de alom gekende kloof  die de naam As Siq draagt. Deze smalle kloof is 1,2km lang , oneindig hoog,. Je voelt je als een wandelende duimspijker tussen die hoge rotsen. De wisselden roze kleuren doen je steeds grijpen naar je fototoestel.  Op het eind van de kloof zien we een eerste glimp van de schatkamer van Petra.

Dit beeld kennen we van de reisgidsen en van internet, maar toch slaat de verbazing toe , het overtreft  je verwachtingen.
Petra  stad  heeft nog veel meer te bieden dan de kloof en de schatkamer. Hier kan je gerust enkele dagen ronddwalen in de schoonheid van deze historische stad.  De bijna ondraaglijke hitte maakt het wel wat lastig.

Dit doet me besluiten om vanavond Petra by night mee te maken

Petra by night 20u30 het is pikdonker. Het hele pad naar de schatkamer is verlicht met kaarsjes. 

De ruimte voor de schatkamer is gevuld met ontelbare kaarsen. Er wordt ons aangewezen om op de voorziene tapijten te gaan zitten. Een hemelse stilte wordt onderbroken door enkele muzikanten. Intussen sluipt er een man tussen de zittende bezoekers die ons een heerlijke kop thee aanbiedt. Na een paar songs brengt een man een stukje poëzie voor over zijn ( figuurlijke ) moeder Petra. Zijn stem galmt tussen de rotsen , het is muisstil, iedereen hangt aan zijn lippen. Aan het eind van zijn gedicht vraagt hij onze ogen te sluiten, houdt uw ogen gesloten herhaald hij meermaals, doe een wens …. En nu tel je met mij  in stilte tot 3 om je ogen te openen . En wat zien we... de schatkamer verlicht in allerlei mooie kleuren. De menigte roept dan ongevraagd WAUW !   

Maandag 22 juli

Maandag 22 juli Kerak

Vroeg in de morgen verlaten we Madaba. Een kleine rugzak wordt gevuld met het hoogstnodige spullen voor één nacht, want volgende nacht gaan we in een natuurpark slapen in een tentenkamp. Een nachtje zonder elektriciteit, zonder internet.Het werd een lange reisdag met af en toe een interessante stops.

De eerste stop is de berg Nebo. Hier staat kerk met prachtige mozaïeken die getuigen van het eerste christendom.  Het christendom zou hier ontstaan zijn. Het uitzicht is adembenemend. In de verte zien we de dode zee, de Jordaan en over de Jordaan het "Beloofde land".

Via haarspeldbochten rijden we door de woestijn, met af en toe een stop voor een fotoschoot. De streek wordt ook de " grand canyon van Jordanië genoemd.

Een volgende stop is het kasteel van Kerak, weer een stukje geschiedenis waar zelfs Godfried va Bouillon zou  gestreden hebben.

In de vooravond arriveren we in primitief tentenkamp;

in. Dana.

We hebben daar precies de hele wereld voor ons alleen , adembenemend mooi. Op primitieve wijze wordt er voor ons een avondmaal klaargemaakt, het is genieten van de natuur, de zonsondergang de stilte ...

Dinsdag 24 juli

Na een heerlijk ontbijt maakt iedereen zich klaar voor een trektocht in het natuurpark. Er kan gekozen worden voor de grote tocht van 4uur of de kleine tocht 2u. Beide tochten blijken nogal zwaar te zijn. Zelf waag ik er me niet aan. Met een boek in de hand geniet ik van het prachtig uitzicht vanuit het kamp.

 Na de lunch trekken we verder naar "klein Petra" Dit wordt een voorsmaakje voor het bezoek voor morgen het echte Petra. 

zondag 22 juli Jerash en de dode zee.

 

Vandaag brengt de bus ons naar Jerash. Na Petra is Jerasch één van de belangrijkste archeologische vindplaatsen van Jordanië.
Boeiend verteld onze gids over het ontstaan van deze nederzetting
Eigenlijk is dit het ontstaan van  Omman. Ondanks de hitte zijn de 2 uren hier voorbij gevlogen.

Rijdend door het prachtig woestijngebergte komen we in de namiddag aan  bij de dode zee
Door het hoog zoutgehalte blijf je gewoon drijven op het water. Een heel vreemde attractie die geen enkele toerist wil missen.

Na het drijven op het water kan je een modderbad nemen. Dit zou voor alles en nog wat goed zijn,voor je gezondheid,voor je huid... Zelf hou ik het voor bekeken, ik doof de tijd met alles vast te leggen met mijn camera.
Morgen vertrekken we naar Dana. Daar slapen we in een natuurkamp zonder elektriciteit zonder internet. M.a.w. een volgend verslagje komt over een paar dagen.